Molens van Niel en de Rupelstreek – Geschiedenis van de diverse molens en de molenaarsfamilies

Deze degelijke studie richt de schijnwerpers op de verdwenen molens van de Rupelstreek (prov. Antwerpen), meer bepaald de plaatsen Niel, Schelle, Boom, Hemiksem, Reet en Rumst. De eerste hoofdstukken zijn vrij beknopt en gaan over de evolutie van het malen en over molens en molenaars (het beroep, de rechten, de reglementen enz.); Vervolgens worden de verdwenen molens in de verschillende plaatsen een voor een besproken, hier en daar aangevuld met de nodige anekdotes. Diverse plaatsen hebben getijdenwatermolens gekend die in sommige gevallen zijn geëvolueerd tot enorme maalderijgebouwen. Bij de windmolens komen vooral graan- en oliemolens voorbij. In haast alle gevallen gaat het om standaardmolens, maar onder meer in Niel stond een robuuste stenen stellingmolen die al in 1910 het veld moest ruimen en waarvan de foto op de kaft prijkt. Daarnaast is er aandacht voor nogal wat rosmolens. Zo is er het fenomeen ‘rospotaardemolen’. Deze werd specifiek gebruikt in de vele kleiputten die deze streek rijk is, ten behoeve van de steenbakkerijen. Maar ook lees je over een cichoreimolen, een boekweitmolen, een trasmolen enz. die door een paard geactiveerd werden. De auteurs hebben een schat aan foto’s, oude prentkaarten en documenten bijeen weten te brengen om dit verhaal te illustreren. Het geheel maakt een zeer verzorgde indruk en gezien de kleine oplage (slechts 150 exemplaren) is de prijs zondermeer sympathiek te noemen.